علل پرخاشگری و راههای درمان آن

5

متاسفانه پرخاشگری به عنوان یک آسیب اخلاقی امروز در سطح جامعه و خانواده به شدت دیده می شود، فلذا شناخت علل و راههای درمان آن می تواند مفید باشد.


پرخاشگری به عنوان یک آسیب اخلاقی اگر کنترل نشود می تواند عواقب زیانباری داشته باشد. اما بد نیست اول بدانیم دقیقا پرخاشگری چیست. بعضی پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند، یا بالقوه می تواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی باشد، مانند لگد زدن و گاز گرفتن و یا لفظی مانند فریاد زدن و رنجاندن. طبق یک تعریف دیگر، پرخاشگری رفتاری است که به قصد آزار کسی یا آسیب رساندن به چیزی ابراز می شود.

پرخاشگری را باید از جرات ورزی متمایز دانست. جرات ورزی، دفاع از حقوق یا متعلقات مانند ممانعت کودک از این که کسی اسباب بازیش را بگیرد، یا بیان امیال و آرزوها را در بر می گیرد. پرخاشگری می تواند نسبت به اشیاء، حیوانات، انسانهای دیگر یا حتی خود شخص و یا چیزی که به عموم مردم تعلق دارد، مانند پاره کردن صندلی اتوبوس با چاقو، ابرازشود.

پرخاشگری لفظی، دستکم درسالهای قبل از مدرسه، با افزایش سن افزایش می یابد. کودکانی که درسالهای اولیه پرخاشگر هستند به احتمال زیاد در بزرگسالی و جوانی هم پرخاشگرخواهند بود و کودکانی که پرخاشگرنیستند، به احتمال زیاد در بزرگسالی هم پرخاشگر نخواهند بود. پسرها پرخاشگرتر از دخترها هستند وپسرها بیش ازدخترها پرخاشگری بدنی و لفظی دارند. برای دخترها ظرافت و لطافت به جای خشونت پسندیده تر تلقی می شود. از این رو، در دوره دوم کودکی، پسرها به مراتب خشن تر و ستیزه جوتر از دخترها هستند.

حملات جسمانی، نزاع، پرخاشگری، تخریب و جسارت در پسرها به مراتب بیش از دخترها دیده می شود. هر قدر سن پسرها بالاتر رود، تفاوت بیشتری در رفتار پرخاشگرانه در مقام مقایسه با دخترها نشان می دهند. دختران از ترس اینکه مبادا موقعیت و محبوبیت خود را از دست بدهند، کمتر درصدد بروز خشم و عصبانیت خود بر می آیند. آنها تصور می کنند که اگر احساسات واقعی خود را بیان دارند، مادر و یا دوستان نزدیک خود را ناراحت کرده و موجب طرد خود از سوی آنان می شوند. بنابراین باید نسبت به خشم و عصبانیت در دختران، حساس تر بوده و آنان را در مواجه و مقابله با خشم آماده کرد.

علل پرخاشگری

- یادگیری؛ اجتماع به طفل یاد می دهد، چگونه پرخاشگری خودش را ظاهر سازد. در اکثر جوامع پسرها بیش از دخترها تشویق به نشان دادن خشونت و پرخاشگری می شوند. غالب والدین انتظار دارند، پسرهایشان در زدوخورد با اطفال دیگر پیروز شوند.

- رفتارهای خانوادگی؛ والدین از زمانی که کودک به دنیا می آید، بیش از هر چیز به سلامت او اهمیت می دهند. آنها نهایت دقت خود را در انتخاب اسباب بازی به عمل می آورند، داروها و مواد شوینده را دور از دسترس کودکان قرار می دهند، اما مراقبت از کودک تنها این نیست که او را از خطرات و آسیب های فیزیکی و جسمانی در امان نگه داریم، بلکه علاوه  برآن باید محیطی آرام و به دور از هرگونه اضطراب و تشویش نیز برای او فراهم آوریم.

راههای رفع پرخاشگری

- آموزش کنترل پرخاشگری به وسیله خانواده؛ والدین به منظور آموزش کنترل پرخاشگری، خودشان هنگام خشمگین شدن باید بتوانند جلوی خشم خود را بگیرند و زمانی که با فرزند خود وارد بحث جدی می شوند کنترل کافی بر خود داشته باشند.

روش دیگر این است که دختران و پسران خود را تشویق به داشتن رقابت های سالم ورزشی و عضویت در انجمن های فرهنگی نمائیم. شرکت در مراسم های مذهبی، گروههای موسیقی، نقاشی، بازی های جمعی و از این قبیل می تواند آرامش و روحیه گروهی را در کودک تقویت کرده و از پرخاشگری احتمالی او بکاهد.

- نسبت به فرزند خود عشق و علاقه نشان دهیم؛ کودکان نیازمند عشق وعلاقه هستند. آنها خواهان داشتن روابطی گرم و صمیمانه با والدین و اعضای خانواده خود می باشند. کودکان دوست دارند از بودن در جمع خانواده خود احساس امنیت و آرامش کنند، تا بتوانند با اعتماد به نفس کافی در زندگی گام بردارند.

- هیچ گاه از راهنمایی کودکان دریغ نکنید؛ کودکان همواره نیازمند حمایت، تشویق و راهنمایی های والدین و سایر اعضای خانواده خود هستند. به کودکان خود بیاموزیم که در مقابل رفتارهای تند و خشن دوستان خود، چه عکس العملی از خود نشان دهند. به آنها بفهمانیم که رفتارهای خشونت آمیز مورد تایید هیچ کس نیست و آنها را از دوستی با افراد پرخاشگر برحذر داریم.

- هیچ گاه در محیط خانه پر خاشگری نکنیم؛ خشونت در محیط خانه می تواند آسیب های جبران ناپذیری به کودکان وارد آورد. کودکان به محیطی امن و عاری ازخشم و خشونت برای رشد احتیاج دارند. کودکی که درخانه شاهد خشونت وپرخاشگری است، الزاما خشن و پرخاش جو نمی شود، ولی استفاده از خشم وعصبانیت را برای حل مشکلات زندگی آینده خود، امری عادی و طبیعی قلمداد خواهد کرد.

- به کودکان کمک کنیم تا جلوی خشم و خشونت خود بایستند؛ والدین می توانند با حمایت فرزندان خود نحوه ی مقابله با خشونت را به آنان بیاموزند و به آنان یاد دهند که چگونه با پاسخ های محکم و جدی خود جلوی رفتار تهدیدآمیز دیگران بایستند. سعی کنیم به آنها بیاموزیم که مقاومت در برابر خشونت یکی از صفات برجسته انسانی است.


  • Amin Omrani
  • پنجشنبه ۱۱ آذر ، ۱۲:۲۱ ب.ظ
  • پرخاش گری
  • بازدید : ۳۲۴

تعداد نظرات این پست ۰ است ...

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی